اعتراض دانشجويي به حقوق مادام العمر: از ملتی که به شما اعتبار داده‌اند عذر خواهی كنيد


متن بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران به شرح زیر است:

بنام خدا
اين پذيرفته نيست كه ما جهتى ر ا انتخاب كنيم كه نقطه مقابل ِجهت اميرالمؤمنين باشد، پذيرفته نيست كه مأمور عالى‏رتبه نظام جمهورى اسلامى، مثل بقيه كاسبيها، مسؤوليت خود را يك كاسبى حساب كند. مسؤوليتهاى والا در نظام جمهورى اسلامى، كاسبى و سرمايه نيست كه انسان براى اداره دنياى خود به دنبال آن برود. امام خامنه‌ای (مدظله العالی)

پس از تصویب جنجال برانگیز ماده 71 قانون مدیریت خدمات کشوری }مسئولین سیاسی کشور چنانچه حقوق ثابت و فوق العاده مستمر آنها در مسئولیت جدید از هشتاد درصد )%80) حقوق ثابت و فوق العاده مستمر وي در پست قبلی کمتر باشد به میزان مابه التفاوت تا ( 80 %) را تا زمان بازنشستگی تفاوت تطبیق دریافت خواهندنمود{ در اواخر مجلس هفتم به ریاست آقای حداد عادل و متاسفانه تایید این مصوبه توسط شورای نگهبان که برخلاف عدالت اسلامی و مشی و روش پیامبران و امامان معصوم ، بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری بود، با کمال تعجب شاهد آن هستیم که بعد از گذشت سه سال ازاجرایی شدن این (به ظاهر قانون) جمع کثیری از (به ظاهر نمایندگان ملت) با این فرض که مردم به این کارها کاری ندارند و اصلا متوجه نمیشوند و رسانه ها نیز بعد ازمدتی قضیه را رها میکنند با کمال وقاحت و بی پروایی در یک حرکت ضربتی اقدام به تصویب استفساریه (جهت مادام العمر شدن دریافت چنین حقوقی برای مسئولین سیاسی کشور که خود نمایندگان مجلس نیز شامل آن میشوند) نموده اند.

پر واضح است که شورای نگهبان برحسب وظیفه ی شرعی خویش این مصوبه را نباید تایید بکند و انشاءالله که اشتباه بزرگ و دور از انتظار سه سال پیش خود را تکرار نمیکند، اما مسئله ی قابل تامل این است که نمایندگان مجلسی که دستور ولی فقیه زمان خویش را به جای تمکین سریع و بدون سوال در مجلس به رای میگذارند و بعد از گذشت بیش از یک و نیم سال از حکم ، آن را به طور ضعیف و نمایشی تصویب میکنند، نمایندگان مجلسی که با هر بهانه ی واهی بدون در نظر گرفتن شرایط کشور بحث سوال از رئیس جمهور و استیضاح وزیران را مطرح میکنند، نمایندگانی که به خاطر غیبتهای مکرر در مجلس باعث دلسردی و بی اعتمادی مردم به رایشان میشوند، نمایندگانی که وامهای بلا عوض چند ده میلیون تومانی جهت اخذ مسکن شیک و ماشین چهار ساله دریافت میکنند و مسائل زیادی که بنا به دلائلی زبانمان از توضیح آن الکن است.

چنین نمایندگانی در اواخر عمر نمایندگی خویش و از آنجایی که احتمال میدهند که دیگر نتوانند بر صندلی مجلس تکیه بزنند با غفلت از اینکه دنیا محل گذر است و آنچه که می ماند خدمت به مردم است از آبروی نظام که همان رای مردم است خرج میکنند و تن به چنین ذلتی میدهند.

حال ما دانشجویان به عنوان قشری عدالت طلب و فساد ستیز به شما نمایندگان دلداده ی دنیا که در تصویب این مصوبه ننگین نقش داشته اید توصیه میکنیم قبل از اینکه قشرهای بیشتری از مردم از این افتضاح به بار آمده با اطلاع شوند و نسبت به حضور در پای صندوقهای رای دلسرد و بد بین شوند به طور دسته جمعی و مکتوب از ملتی که به شما اعتبار داده اند عذر خواهی کنید و با منحل اعلام کردن این طرح قبل از فرستاده شدن به شورای نگهبان و تصویب قانونی برای منتفی کردن ماده ی71 قانون مدیریت خدمات کشوری، بیش از این خون شهدا، رنج جانبازان، شعور مردم و آبروی نظام را به سخره نگیرید.

واکنش شریعتمداری به مصوبه مجلس درباره حقوق مادام العمر مدیران سیاسی


1- اوايل دهه 60 بود. «حاج مجيد» يكي از برادران پاسدار از چند روز قبل خبر داده بود كه پدرش قصد فروش اتومبيل شخصي خود را دارد و مي گفت از آنجا كه ماشين سالم و رو به راهي است و قيمت مناسبي نيز دارد، ترجيح مي دهم يكي از برادران سپاه خريدار آن باشد. آن روز يكي از همكاران سپاهي وارد اتاق محل كارمان شد و گفت كه براي خريد خودروي مورد اشاره آمده است. اما، حاج مجيد بعد از حال و احوال، لبخندي دوستانه تحويل او داد و با پوزش گفت؛ فعلاً از فروش خودرو منصرف شده است. بعد از خداحافظي و خروج برادري كه براي خريد آمده بود، نگارنده كه شاهد گفت وگوي آنها بودم با تعجب از حاج مجيد پرسيدم؛ مگر قصد فروش نداشتي؟ و پاسخ شنيدم كه مگر تلكس هاي محرمانه امروز را نديده اي؟ و سپس برگه تلكس خبري محرمانه اي را نشانم داد كه در آن آمده بود؛ از هفته آينده، بنزين سهميه بندي شده و با كوپن توزيع مي شود. حاج مجيد توضيح داد كه با سهميه بندي بنزين، قيمت خودرو به شدت كاهش مي يابد و گفت؛ اين خبر، «امانت نظام» است و به دليل مسئوليتي كه برعهده داريم در اختيار ما قرار گرفته است، بنابراين حق نداريم از اين خبر در امور شخصي خود استفاده كنيم و پرسيد؛ آيا اين خيانت در امانت نيست؟!
2- روز دوشنبه هفته جاري - 23/8/1390- 122 تن از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي با رأي مثبت به يك استفساريه درباره تبصره 3 از ماده 71 قانون خدمات كشوري، براي خود و تمامي مقامات داراي سمت هاي مديريت سياسي - اعم از شاغل و بازنشسته- چيزي شبيه حقوق مادام العمر قائل شدند و سابقه ناخوشايندي در كارنامه خود ثبت كردند كه فقط با لغو اين مصوبه و پوزش نمايندگان از مردم قابل پاك شدن است، اگرچه در اين صورت نيز گناه يا خطاي آنان فراموش شدني نخواهد بود.
براساس پاسخ مثبت نمايندگان ياد شده به اين استفساريه، كساني كه حداقل 2 سال در مقام هاي سياسي خدمت كرده باشند در صورتي كه از اين پست ها بركنار شده و يا كناره گيري كنند و سپس به مناصب و پست هاي پايين تري گمارده شوند كه حقوق و مزاياي آنها كمتر از 80 درصد حقوق و مزاياي پست قبلي باشد، بايد مابه التفاوت حقوق و مزاياي آنان به گونه اي پرداخت شود كه از 80 درصد فوق العاده پرداخت حقوق برخوردار شوند. اين امتياز عجيب و غريب براي شاغلان از تاريخ لازم الاجرا شدن قانون- 14/9/86- و براي بازنشستگان از تاريخ تصويب، يعني 8/7/86 قابل محاسبه و پرداخت خواهد بود.
پست ها و مقامات مشمول اين مصوبه عبارتند از؛
الف: رؤساي سه قوه . ب: معاون اول رئيس جمهور، نواب رئيس مجلس شوراي اسلامي و اعضاي شوراي نگهبان. ج: وزرا، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي و معاونان رئيس جمهور. د:استانداران و سفرا. هـ: معاونين وزرا.
درباره اين استفساريه و مدلول آن كه در تاريخ 8/7/86 به تصويب رسيده و متاسفانه در همان تاريخ از تاييد شوراي نگهبان نيز گذشته است، اگرچه گفتني هاي فراواني هست ولي در اين مختصر به چند نكته بسنده مي شود.
3- اين سؤال جدي و منطقي از نمايندگان رأي دهنده به استفساريه مورد اشاره در ميان است كه آنان نماينده مردم هستند و براي خدمت به مردم و نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران وارد مجلس شده اند و يا آن كه خداي نخواسته در قبول اين مسئوليت سوداي سود داشته و به منافع مادي و شخصي خود مي انديشيده اند؟!
لطفاً ابرو در هم نكشيد و از اين پرسش برادرانه عصباني نشويد! چرا كه پاسخ آن دشوار نيست و راي مثبت شما به استفساريه ياد شده نمي تواند از دو حالت خارج باشد. حالت اول آن كه تنها منافع شخصي و مادي خود را در نظر داشته ايد و حالت دوم اين كه؛ از درك رسالت نمايندگي و مسئوليتي كه برعهده داريد آگاه نبوده ايد! و در هر دو حالت- با عرض پوزش از بيان اين حقيقت- صلاحيت شما براي نمايندگي مردم قابل ترديد است. چرا كه مجلس «خانه مردم» و «عصاره فضيلت هاي ملت» است و كار مردم را وانهادن و به منافع خود پرداختن «فضيلت» نيست كه جاي آن در خانه ملت باشد.
4- ممكن است گفته شود مسئولان نظام به علت مسئوليتي كه برعهده دارند، ناچار به تحمل هزينه هايي هستند كه اگر در آن جايگاه و مسئوليت نباشند نيازي به اينگونه هزينه ها نيست. در اين صورت و با پذيرش اين استدلال كه پذيرفتني نيز هست، پرسش بعدي آن است كه چرا و براساس كدام توجيه منطقي بعد از كناره گيري يا بركناري از مسئوليت نيز بايستي از 80 درصد همان حقوق و مزايا برخوردار باشند؟ مثلاً؛ فلان نماينده مجلس يا وزير يا معاون وزير يا استاندار و يا... بعد از كناره گيري از مسئوليت چه تفاوتي با بقيه مردم دارد؟ باز هم گفتني و پذيرفتني است كه برخي از مسئولان بعد از كناره گيري يا كنار رفتن از مسئوليت نيز به خاطر نوع مسئوليتي كه داشته اند بايد از برخي امكانات برخوردار باشند، كه تأمين اين گونه امكانات برعهده نظام است و قوانين و مقررات مخصوص به خود را دارد.
5- «ساده زيستي» مسئولان نظام نه فقط يك «توصيه اخلاقي» بلكه يكي از اصلي ترين شرايط لازم براي تصدي مسئوليت هاست. تا آنجا كه حضرت امام(ره)، مسئولان برخوردار از امتيازات ويژه مادي و فراتر از مردم عادي را شايسته مسئوليت نمي دانستند و اين طيف از مسئولان را در صورت تصدي مسئوليت ها، افرادي بريده از مردم و در معرض لغزش هاي بزرگ و خسارت آفرين تلقي مي فرمودند. اكنون بدون رودربايستي هاي جاري و متاسفانه ساري، بايد پرسيد؛ آيا «رفاه تضمين شده»! آنهم از بيت المال و حق مسلم مردم، مقدمه «بي دردي» نيست؟ اگر چنين است - كه در بسياري از موارد هست- آيا مصوبه ياد شده، چه استفساريه روز دوشنبه و چه مدلول آن يعني مصوبه مهرماه 86 ، مسئولان سياسي كشور و مذكور در تبصره 3 ماده 71 قانون خدمات كشوري را به «مرفهين بي درد» تبديل نمي كند؟!
6- مسئوليت ها، اگر «نان و آب دار» باشند، تلاش نااهلان براي دست اندازي به كانون هاي تصميم ساز و سياست پرداز را در پي خواهد داشت و حال آن كه قرار اين بوده - و حكيمانه و منطقي نيز هست- كه مسئوليت هاي نظام فرصتي براي خدمت باشد و براي كساني كه در انديشه تامين منافع مادي خود هستند، جاذبه اي نداشته باشد. آيا مصوبه ياد شده - مهرماه 86- و استفساريه روز دوشنبه مجلس شوراي اسلامي، عاشقان خدمت را به سوي مسئوليت هاي نظام جذب مي كند يا تشنگان قدرت و مكنت را؟! متاسفانه بايد گفت؛ مصوبه و استفساريه مورد اشاره، دندان طمع نااهلان را براي ورود به مسئوليت هاي سياسي تيز مي كند و از سوي ديگر، مسئولان سياسي شامل تبصره 3 ماده 71 را از درك و فهم مشكلات مردم و نيازهاي واقعي نظام دور مي كند. آيا 122 نماينده محترمي كه به استفساريه روز دوشنبه رأي مثبت داده اند، از مشاهده سختي معيشت مستضعفان و پابرهنگان و يادآوري قولي كه در تبليغات انتخاباتي به آنها داده اند، شرمگين و سرافكنده نمي شوند؟!
7- راستي امسال را رهبر فرزانه و حكيم انقلاب سال «جهاد اقتصادي» ناميده و درباره چرايي انتخاب اين نام نيز توضيح روشني ارائه فرموده اند. به يقين مقصود و منظور آقا از جهاد اقتصادي، تلاش مسئولان محترم دولتي و نمايندگان مجلس براي تامين رفاه مادام العمر خود نبوده است.
حسين شريعتمداري

آقایان فوتبالیست نما، لااقل از خانواده ها و بستگان خودتان خجالت بکشید!

آقایان فوتبالیست نما، لااقل از خانواده ها و بستگان خودتان خجالت بکشید!
خبرنامه دانشجویان ایران: در پی هتک حرمت حقارت بار چند ورزشکار پول پرست جنبش دانشجویی واکنش شدیدی نشان داد.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» روز گذشته چند بازیکن تیم پرسپولیس تهران که با پول هنگفت بیت المال معروف شده اند در منظر دوربین های تلویزیونی به اعمال شنیعی دست زدند که به هیچ وجه قابل بیان نیست.

گفتنی است این خبر را نمی توان با عکس منتشر کرد... .

واحد فرهنگی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل در این رابطه بیانیه ای صادر کرده است که به شرح زیر است:

مردم شریف ایران، اصحاب محترم رسانه
سلام علیکم؛
ابتدا برآن بودیم که این درد نامه را خطاب به مسئولین فوتبال و فعالین این رشته ورزشی بنویسیم، اما هر چه اندیشیدیم خیری در آن ندیدیم و تصمیم گرفتیم تا فریاد خود را به گوش مردم و اصحاب رسانه برسانیم .

 اتفاقاتی که روز شنبه 7 آبان ماه در صحن ورزشگاه سردار جنگل رشت و در برابر چشمان میلیون ها مرد و زن و کودک و پیر و جوان ایرانی رخ داد، مایه شرمساری جامعه ورزش کشور شد .

متاسفانه آن افراد به ظاهر فوتبالیست که با کمال وقاحت حیثیت جامعه ایرانی را به بازی گرفتند، سالیان سال است که عضو تیم ملی هستند و این نگرانی را در ما تقویت می کند که چه فضایی در جامعه ی  حرفه ای فوتبال ما حاکم است؟ آیا اخلاق و ادب و حیاء به حلقه گمشده در این فضا تبدیل شده است.

چرا با وجود هزینه شدن میلیاردها تومان از اموال مردم به پای ورش فوتبال و با وجود قراردادهای چند صد میلیونی آقایان فوتبالیست، اتفاقات خلاف شان ایرانیان در ورزش ما رخ می دهد که حتی در کشورهای غربی و اروپایی هم مورد نکوهش قرار می گیرد.

 به اعتقاد ما دانشجویان، امثال این اتفاقات علامت یک بیماری مزمن در ورزش فوتبال ماست؛ بیماری که خود اهالی ورزش باید آن را درمان کنند، یعنی بیماری زیر پا گذاشتن همه ی حریم های اخلاقی، اسلامی و حیاء.

ما دانشجویان خطاب به آن فوتبالیست نماها می گوییم که خجالت بکشید؛ از چشمان میلیون ها بیننده و تماشاگری که با خانواده هایشان هنر نمایی شما رادیدند خجالت بکشین؛ اگر از مردم خجالت نمی کشید لااقل از خانواده ها و بستگان خودتان خجالت بکشید!

والسلام من التبع الهدی
واحد فرهنگی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل
دانشگاه های سراسر کشور